28-11-2021

Angst is een slechte raadgever.
Een aloud spreekwoord dat niet voor niets is bedacht, maar vandaag de dag nog altijd genegeerd wordt. Er is een kleine groep mensen nog steeds bang voor “het killer virus” dat geen killer virus bleek te zijn. In mijn familie zitten een aantal mensen die nog altijd niet zien dat er met cijfers wordt gerotzooid en dat er al bijna twee jaar geen grotere virusdreiging is dan in de afgelopen tien jaar hiervoor. Ik ben ergens vorig jaar al gestopt met mijn pogingen om ze te overtuigen, want ik merkte dat het me meer energie kostte dan opleverde.
Angstig zijn is voor veel mensen een automatisch mechanisme, dat zich openbaart via het reptielenbrein dat in elk mens is ingebouwd.
Iedereen kent het “bevriezen, vluchten, vechten” principe waarschijnlijk wel, dat voortkomt uit een angstreactie zodra men met iets geconfronteerd wordt dat ze niet kennen, en als een gevaar beschouwen.
Dat angst je kan overkomen is onomstotelijk vast te stellen en zeker waar, maar op het moment dat er al zo lang als jouw angst bestaat, een mogelijkheid is om die angst weg te nemen via een simpele handeling, namelijk onderzoek doen, vind ik persoonlijk dat angst voor (in dit geval corona) niet langer iets is wat je overkomt, maar meer valt onder een keuze.
Je kiest ervoor om je niet te informeren, dus blijf je bang. Dat maakt je angst ongegrond en daarmee ben je een onbetrouwbare gesprekspartner in het oplossen van het probleem.
Je opereert namelijk nog steeds vanuit angst, en niet vanuit ratio. Je zit vast in “bevriezen” en daar kom je niet uit zonder dat je eerst gaat nadenken.
Dit geldt overigens niet alleen voor mensen die bang zijn voor het virus. Hetzelfde geldt voor mensen die bang zijn voor een boete.
Toen enkele maanden geleden de “plicht” tot het dragen van een niet werkend mondkapje verviel, zag je vanaf de eerste dag toen die regel was ingetrokken haast niemand meer met een mondkapje.
Onlangs voerde ons regime de mondkapjesplicht weer in, en ja hoor, daar zijn ze weer. Haast iedereen heeft dat domme ding weer op.
Deze mensen zijn niet bang voor het virus, anders hadden ze er de hele zomer wel mee rondgelopen, maar ze zijn bang voor een boete.
Zo ook winkelpersoneel dat jou aanspreekt op het dragen van een mondkapje.
“maar meneer, zo kunnen wij als winkel ook een boete krijgen als u geen mondkapje draagt”.
Nee dom wicht, zo werkt dat dus niet. Maar omdat je niet meer vanuit je ratio kunt denken gaat je reptielenbrein met je hoofd aan de gang, en ben je onrealistisch bang voor een boete die je nooit zult krijgen.
Sterker nog, je gaat in tegen het overheidsadvies om mensen zonder mondkapje vooral NIET aan te spreken.
En dat de overheid hier heel slinks bij het kopje “spreek mensen niet zelf aan” naast handhaving ook  “winkelpersoneel” ertussen heeft gedrukt, betekent niet dat dit een verplichting is. Winkelpersoneel is namelijk winkelpersoneel, en heeft nul autoriteit tot het controleren van mensen op uiterlijkheden. Ja, ze mogen in je tas kijken als ze vermoeden dat je iets gejat hebt, maar daar houdt het dan ook echt bij op. Dus fijne winkelbediende, doe gewoon je werk, en laat jezelf niet als politieagent gebruiken op een controle van iets dat sowieso bewezen niet werkt.

Zoals ik al begon, angst is een slechte raadgever, en het zou prettig zijn als mensen zich dat eindelijk eens beginnen te beseffen.
Met een rationeel gesprek kom je verder dan met een gesprek gedreven op angst.
“ja maar de ziekenhuizen liggen vol!”, klopt, dat lagen ze in 2018, 2017, 2016 en 2015 ook al, maar daar hoorde je niemand over. Het hoorde er namelijk gewoon bij.
“ja, maar er gaan zoveel mensen dood”.
Klopt, dat gingen er in 2018, 2017, 2016 en 2015 ook al, maar dat hoorde er gewoon bij. Daar hoorde je niemand over.
Ik kan zo nog 100 voorbeelden opschrijven waar angstige mensen mee kunnen komen, maar die kun je zelf ook wel invullen.
Ik probeer mensen niet meer om te praten, maar ik laat ze gewoon simpelweg door mijn gedrag zien dat er niets is om bang voor te zijn.
Ik heb me in de afgelopen twee jaar nog nooit laten testen, niet laten vaccineren, mijn handen nooit “ontsmet”, mijn winkelkar nooit “ontsmet”, mijn mondkapje nooit gedragen zoals zou moeten, en sinds de herinvoering helemaal niet meer gedragen, en ik ben nog steeds gezond.
Ik ben het levende bewijs dat er niets is waar je bang voor hoeft te zijn.
Ook niet als ineens de naam weer veranderd wordt van Delta naar Omicron (een anagram van moronic, briljant weer) en zogenaamd VEEEEEL besmettelijker is dan wat er al was.
Want ook daarmee proberen ze weer een nieuwe golf van angst te zaaien.
Als je vervolgens artikelen over deze variant ziet langskomen word je weer bedolven onder de woorden “waarschijnlijk” en “mogelijk”.
En zo blijft het waakvlammetje van angstpropaganda onophoudelijk zijn werk doen, totdat we allemaal dezelfde keuze maken als de keuze die ik al gemaakt heb.
Niet meer bang zijn, want bang zijn is een keuze, en angst is een hele hele hele slechte raadgever.