05-07-2021

Vlakbij mijn huis is een teststraat. Of beter gezegd, test locatie, aangezien het gewoon in een gebouw is.
Afgelopen vrijdag ben ik er twee keer langsgereden, en ik sta eigenlijk nog steeds perplex.
Ik heb nog nooit zo’n lange rij mensen gezien op een plek buiten de Efteling.
Ze staan in de rij alsof ze gratis geld krijgen.
Toen Hugo zijn testmaatschappij vorm begon te geven hoopte ik dat er vooral veel mensen zouden zijn die hier niet aan mee gingen werken.
Zo’n systeem maak je namelijk kinderlijk eenvoudig kapot.
Hugo zegt; “we gaan weer open maar alleen met testen”.
De mensen zeggen; “rot op idiote mislukte basisschool leraar, steek die staaf lekker in je reet, wij blijven weg zolang jij dit van ons eist”.
De ondernemers zeggen vervolgens; “Hé Hugo, kappen nu! Je hebt ons lang genoeg dwars gezeten. Wij gooien de boel massaal open zonder testen, en dan mag jij het lekker bekijken met je kleine clubje BOA’s en agenten, want elke boete vechten we aan. Eens kijken hoe dat zich ontvouwt met duizenden rechtszaken”.
Hugo zegt dan; “he verdorie, geen draagvlak. Nou ja, dan maar zonder testen, het is niet anders”.
En vervolgens zijn we weer terug bij redelijk normaal.
Maar wat schetst mijn verbazing.. Als makke lammetjes staat ruggegraatloos Nederland in de rij om een stok in de neus te rammen.
En wat is het gevolg hiervan? Precies! Main stream Media.. kom er maar in!
“De besmettingen lopen in rap tempo weer op!”
Ja! Stelletje idioten! De vals positieven lopen weer op ja.
Op deze manier gaan we hier nooit meer uit komen.
De gemiddelde Nederlander is een slap washandje geworden, en zal braaf in de pas van de overheid blijven lopen.
Met feiten kunnen ze niks. Verhaaltjes willen ze horen.
We doen het voor de zorg, we doen het voor de ouderen..
Diezelfde ouderen werden gisteren in Den Haag weer getrakteerd op een politieknuppel, en de zorg is nog steeds op hetzelfde niveau als 2019.
De Nederlander zit in dezelfde situatie als een cokejunk met geld.
Hij voelt zich super kut, maar heeft geld om zich af en toe lekker te voelen, dus ziet hij geen reden om het zichzelf eerst even nog moeilijker te maken om op die manier uit zijn verslaving te komen.
We zijn verloren. Het maakt niet meer uit hoeveel feiten er zijn, of hoe vaak je de bevolking op hun leugenachtige “leiders” wijst.
Het doet er niet meer toe, want de Nederlander is verslaafd.
Een jaartje geen vakantie? Niks ervan! Nog liever een spuit in mijn lijf waarvan ik geen idee heb wat het met me doet, want ik moet en zal op vakantie.
Ik hoop inmiddels tot mijn grote spijt dat die corona vaccinatie echt voor hele ernstige bijwerkingen gaat zorgen.
Het is de enige manier om nog met een sterke groep over te blijven die wel de overheid de waarheid durft te zeggen.
Want een heel klein groepje roept “genoeg is genoeg” maar een veel grotere groep roept “zolang ik maar op vakantie kan en af en toe een feestje kan vieren accepteer ik onderdrukking”.
Misschien word ik morgen wakker en was het een boze droom.
Maar ik ben helaas te wakker om nog te kunnen dromen.